Dag 7
24 Juli 2016 | Oekraïne, Dvorets
Zondag in Oekraïne was heerlijk. Gisterochtend begon de dienst om 9.00 uur. Op dat moment waren er meer Nederlanders dan Oekraïners, maar de dominee verwachtte en hoopte dat dat aan het einde van de dienst andersom zou zijn. In het buitenland naar de kerk gaan betekent ook dat je andere gebruiken en gewoonten hebt. Hier dragen alleen de getrouwde vrouwen hoofdbedekking, en dat is meestal een sjaal die ze losjes om hun hoofd wikkelen. Daarnaast lopen ze wat makkelijker heen en weer de kerkzaal uit dan wij dat doen.
De dienst werd vertaald door een Nederlander die hier nu al weer voor een langere tijd woont. We begonnen de dienst met bidden en zingen. Eerst werd er iets in het Oekraïens gezongen, en vervolgens zongen we een psalm in het Nederlands. En we wilden ook ‘Als een hert’ zingen, en die kennen ze in ekraïne ook. Dat was heel tof omdat we het lied dus tegelijkertijd met elkaar konden zingen. Na het zingen hield een diaken een korte ‘preek’ over Hooglied. Daarna werd er gezongen met elkaar, en was er ruimte voor mensen om iets te delen. Zo vertelde iemand iets over het geloof van haar zoontje, iemand iets over een kamp waar ze geholpen had – als dank zong ze ook een lied alleen. Het kerkkoor zong ook nog een paar liederen en daarna was er een preek door de dominee over de hoofdman van Kapernaüm die Jezus verbaasde met zijn geloof. We sloten de dienst af met gebed. Iedereen knielde en wie iets wilde bidden kon dat doen, de dominee dankte daarna ook nog.
We werden nog uitgenodigd voor koffie en een koekje bij de kerk en gingen daarna terug naar onze verblijfplaats. Gezien het aantal (voor ons bekende) Nederlanders, hebben we een hoopje uitgenodigd, dat familie is van een aantal uit de groep. We hebben ons goed vermaakt met puzzelboekjes, gewone boekjes en het eeuwenoude vermaaksmiddel conversatie. Ondertussen werd er druk eten klaargemaakt en gekookt om een mooie zondagsmaal op tafel te zetten. We begonnen met tomaten- en kippensoep, die werd afgewisseld met stokbrood en pastasalade. Bitterkoekjespudding en vruchtenvla was de volgende gang. Uiteindelijk sloten we af met koffie/thee en een tompouce. Wat betreft het eten; de echte afsluiting was de bijbelstudie die we met z’n allen deden.
Koffie bij de kerk: half 7. Gelukkig waren we ook nog welkom om 7 uur, want we waren niet zo vroeg. Achter de kerk hebben ze een mooi veldje dat zich goed leent voor een hele hoop sportieve activiteiten. Zo heeft de Nederlandse jeugd flink contact gelegd met de Oekraïense jeugd door middel van bijvoorbeeld het ‘riemspel’, het ‘volleybalspel’ en het ‘hand-in-hand-in-een-kringetje-staan-en-rennen-wanneer-je-wordt-aangetikt-en-dan-heel-goed-je-best-doen-niet-het-andere-rennende-koppel-omver-te-rennen-spel’. Ondertussen was de rest aan het genieten van een Oekraïens koekje en een koffietje onder het genot van spelende kindertjes en een zonsondergang. Toen de zon ook daadwerkelijk onder was werden we naar het kampvuur geleid. Hier hingen we de marshmallows boven het vuur, terwijl we luisterden naar door gitaar begeleide liederen. Na een tijd werd de zondag door de dominee (en de vertaler) afgesloten. Net als deze blog, tot morgen!
De dienst werd vertaald door een Nederlander die hier nu al weer voor een langere tijd woont. We begonnen de dienst met bidden en zingen. Eerst werd er iets in het Oekraïens gezongen, en vervolgens zongen we een psalm in het Nederlands. En we wilden ook ‘Als een hert’ zingen, en die kennen ze in ekraïne ook. Dat was heel tof omdat we het lied dus tegelijkertijd met elkaar konden zingen. Na het zingen hield een diaken een korte ‘preek’ over Hooglied. Daarna werd er gezongen met elkaar, en was er ruimte voor mensen om iets te delen. Zo vertelde iemand iets over het geloof van haar zoontje, iemand iets over een kamp waar ze geholpen had – als dank zong ze ook een lied alleen. Het kerkkoor zong ook nog een paar liederen en daarna was er een preek door de dominee over de hoofdman van Kapernaüm die Jezus verbaasde met zijn geloof. We sloten de dienst af met gebed. Iedereen knielde en wie iets wilde bidden kon dat doen, de dominee dankte daarna ook nog.
We werden nog uitgenodigd voor koffie en een koekje bij de kerk en gingen daarna terug naar onze verblijfplaats. Gezien het aantal (voor ons bekende) Nederlanders, hebben we een hoopje uitgenodigd, dat familie is van een aantal uit de groep. We hebben ons goed vermaakt met puzzelboekjes, gewone boekjes en het eeuwenoude vermaaksmiddel conversatie. Ondertussen werd er druk eten klaargemaakt en gekookt om een mooie zondagsmaal op tafel te zetten. We begonnen met tomaten- en kippensoep, die werd afgewisseld met stokbrood en pastasalade. Bitterkoekjespudding en vruchtenvla was de volgende gang. Uiteindelijk sloten we af met koffie/thee en een tompouce. Wat betreft het eten; de echte afsluiting was de bijbelstudie die we met z’n allen deden.
Koffie bij de kerk: half 7. Gelukkig waren we ook nog welkom om 7 uur, want we waren niet zo vroeg. Achter de kerk hebben ze een mooi veldje dat zich goed leent voor een hele hoop sportieve activiteiten. Zo heeft de Nederlandse jeugd flink contact gelegd met de Oekraïense jeugd door middel van bijvoorbeeld het ‘riemspel’, het ‘volleybalspel’ en het ‘hand-in-hand-in-een-kringetje-staan-en-rennen-wanneer-je-wordt-aangetikt-en-dan-heel-goed-je-best-doen-niet-het-andere-rennende-koppel-omver-te-rennen-spel’. Ondertussen was de rest aan het genieten van een Oekraïens koekje en een koffietje onder het genot van spelende kindertjes en een zonsondergang. Toen de zon ook daadwerkelijk onder was werden we naar het kampvuur geleid. Hier hingen we de marshmallows boven het vuur, terwijl we luisterden naar door gitaar begeleide liederen. Na een tijd werd de zondag door de dominee (en de vertaler) afgesloten. Net als deze blog, tot morgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley